Συμβουλή Ημέρας: Τα Μαγικά Χέρια.

Η Συμβουλή της Ημέρας: Τα Μαγικά Χέρια.

Σαν συγγραφείς, είμαστε μικροί θεοί. Τα χέρια μας είναι μαγικά και μπορούμε να σπάσουμε σε μικρά βότσαλα και τα πιο μεγάλα βουνά που θα σταθούν στον δρόμο μας. Κάθε φορά που το έργο μου φτάνει σε αδιέξοδο, βάζω τον εαυτό μου να σκεφτεί πως είναι ένας μικρός θεός. Και αμέσως το πρόβλημα φαίνεται τόσο ανίσχυρο μπροστά στην υπέρτατη φαντασία. 
Να λέτε συνέχεια στον εαυτό σας: εγώ φτιάχνω τον κόσμο της ιστορίας μου, κανένα αδιέξοδο δεν με σταματά, θα κάνω το ποτάμι γέφυρα και το βουνό λιβάδι. Θα σβήσω με τα μαγικά μου χέρια κάθε λάθος και θα ζωγραφίσω καινούριο μονοπάτι. Τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει την φαντασία.

Άσκηση: Τα Μαγικά Χέρια.
Οι παρακάτω εκδοχές ιστοριών έχουν φτάσει σε κάποιο αδιέξοδο και δείχνουν να μη μπορούν να συνεχίσουν άλλο. Προσπάθησε να βρεις ένα τρόπο, είτε αλλάζοντας την πλοκή είτε προσθέτοντας - αφαιρώντας πράγματα, να βγεις από το αδιέξοδο και να αφήσεις ένα δρόμο ανοιχτό για την συνέχεια. Μη φοβηθείς να κάνεις τις πιο εξωφρενικές διορθώσεις, μετακίνησε αν χρειαστεί ολόκληρες πόλεις στον χάρτη!

Περίπτωση 1η: 
Γράφεις μια ιστορία σε μορφή ταξιδιού (Πχ: Χόμπιτ) και ξαφνικά συνειδητοποιείς πως εκεί που βρίσκεται ο ήρωας θα έπρεπε να υπάρχει ένα χωριό ενώ εσύ έχεις πει νωρίτερα πως υπάρχει ένα δάσος. Όμως κανένα από τα δύο δεν πρέπει να διαγραφεί. Είναι εξίσου σημαντικά. Τι κάνεις για αυτό;

Περίπτωση 2η: 
Είσαι ξανά περίπου στην μέση της ιστορίας και καταλαβαίνεις πως έχεις κάνει ένα ολέθριο λάθος. Έβαλες τον ήρωα να γνωρίσει έναν άλλο ήρωα τον οποίο υποτίθεται έπρεπε να γνωρίσει στα επόμενα κεφάλαια. Δεν θες να διαγράψεις τελείως το κεφάλαιο γιατί είναι πολύ ωραία σκηνοθετημένο και ο ήρωας σου δεν γλιτώνει την αρχική συνάντηση. Με την σκέψη ότι αρκεί μόνο να συναντηθούν, όχι να αναγνωριστούν κιόλας, κάνε τις απαραίτητες αλλαγές.

Περίπτωση 3η: 
Για να μην λέτε ότι όλα είναι λάθη δικά μας, να ένα διαφορετικό παράδειγμα. Είστε στη μέση ενός επεισοδίου όπου ο ήρωας περνάει στην φάση της αγωνίας και της δράσης, όπου ας πούμε η ένταση κορυφώνεται επειδή πρέπει να πάρει μια απόφαση και τα λοιπά. Ξαφνικά ο χαρακτήρας του ήρωα κολλάει, μοιάζει να έχει κοιμηθεί όρθιος. Δεν έχει τίποτα να πει, σαν να μην έχει άποψη, σαν να μη ξέρουμε τι θα έπρεπε να τον βάλουμε να κάνει την ώρα της δράσης. Σκεφτείτε έναν μαφιόζο για παράδειγμα, όταν καταλαβαίνει πως τον παρακολουθούν. Για να βοηθήσω, σας λέω πως η λύση είναι απλή: σκεφτείτε αμέσως κάτι εκρηκτικό, κάτι που θα εκπέμπει ενέργεια, κάτι που θα κάνει την πλοκή να στρίψει 180 μοίρες και που θα ταράξει τον αναγνώστη! θα μοιάζει ότι το προσχεδιάζατε ενώ είναι αυτοσχεδιασμός διάσωσης!