ΑΞΙΕΣ-ΙΔΑΝΙΚΑ

 

« Η φιλοσοφία του ΄΄δέοντος΄΄, όπως κάθε φιλοσοφία, υπόκειται σε διαρκή αλλαγή. Μόνο που υπάρχουν μερικές ρίζες, μερικές αξίες, που προσιδιάζουν στην έννοια του ανθρώπου και δεν μπορούν να εξολοθρευτούν, χωρίς ν΄ ακυρωθεί και η έννοια του ανθρώπου.»

 

Από το βιβλίο «Ο σύγχρονος άνθρωπος» του Παναγιωτόπουλου

Ένα άλλο γεγονός το οποίο πολλοί θεωρούν ως κρίση των αξιών, σ΄ ένα βαθμό δικαιολογημένα, είναι το γεγονός ότι αναδύονται παράλληλα με τις υγιείς, τις θετικές αξίες, και οι άλλες, που σαφώς αντιφάσκουν με τις πρώτες και τις αναιρούν. Και όντως τέτοιες παρασιτικές αξίες κάνουν έντονη την παρουσία τους σήμερα.

Δύο κίνδυνοι υπάρχουν: η απολυτοποίηση των σχετικών αξιών και η νόθευση των

απολύτων αξιών. Συμβαίνει συχνά να κάνουμε το σχετικό απόλυτο. Στην εποχή

μας αυτό γίνεται με τις αξίες. Έχομε κάνει είδωλα το σώμα και τις υλικές αξίες.

Ορισμός:

- Αξίες (συχνά πληθ.)= το ιδανικό, η ιδέα που καθορίζει τον τρόπο ζωής και σκέψης. Καθετί που αναγνωρίζεται από ένα σύνολο ατόμων ως σημαντικών για τους ίδιους και αποτελεί μέτρο αξιολόγησης προσώπων, συμπεριφοράς, πραγμάτων κλπ το σύστημα αξιών/ κλίμακα

 

- Ιδανικά= ιδεώδη= ο υψηλός πνευματικός ή ηθικός σκοπός, για τον οποίο αγωνίζεται κανείς

Ο διαχωρισμός των αξιών/ αρετών:

Ηθικές αξίες:

εντιμότητα, ανθρωπιστική διάθεση, ηρωική διάθεση, σεβασμός, αξιοπρέπεια, αγάπη

Ψυχικές:

Θάρρος, τόλμη, αυτογνωσία, υπομονή, αισιοδοξία, εσωτερική γαλήνη, αυτοπεποίθηση, εγκράτεια, φιλαλήθεια

Πνευματικές:

μελέτη, κριτική, αξιολόγηση, περίσκεψη, διαύγεια, γόνιμη περιέργεια

Κοινωνικές:

συνεργασία, αλληλεγγύη, αλτρουισμός, εργατικότητα, συναίνεση, κοινωνική συνείδηση, πειθαρχία, ευνομία, δικαιοσύνη

Πολιτικές αρετές:

υπεράσπιση των πολιτικών δικαιωμάτων, δημοκρατικό ήθος, εκπλήρωση πολιτικών υποχρεώσεων

Εθνικές:

φιλοπατρία, υπεράσπιση της εθνικής ταυτότητας, εθνικό φρόνημα, εθνική αυτογνωσία

Αισθητικές:

φιλοκαλία/ καλαισθησία αισθητική αντίληψη

Πολιτιστικές:

ολυμπιακό πνεύμα, υπεράσπιση λαϊκού πολιτισμού, τήρηση εθίμων, γνώση της γλώσσας

Αιτίες αμφισβήτησης των αξιών

- Στο νέο κλίμα που προκάλεσε η τεχνολογική πρόοδος η υποβάθμιση των παραδοσιακών αξιών έναντι των μοντέρνων είναι κυρίαρχο χαρακτηριστικό. Πλέον έχουν αναδυθεί νέοι επιστημονικοί κλάδοι όπως, οι τηλεπικοινωνίες, η τεχνητή νοημοσύνη, η ρομποτική, η βιοτεχνολογία κλπ. Στο πλαίσιο αυτό, είναι σαφές ότι κάποιες παραδοσιακές πνευματικές αρετές (πχ: η σφαιρική αντίληψη, η γόνιμη αμφιβολία, η ευρυμάθεια κλπ) δεν είναι εύκολο να καλλιεργηθούν ενώ αντίθετα θεωρία της τεχνοκρατίας είναι αυτή που τελικά αναπτύσσεται.

- Το καταναλωτικό πρότυπο ζωής επιβάλλει την έκπτωση των ηθικών αξιών, όπως η

ειλικρίνεια, η δικαιοσύνη, η εντιμότητα, η αλληλεγγύη, ο αλτρουισμός, η αξιοπρέπεια κλπ. Η υπεραξία, χρήμα, καθορίζει τις φιλικές, τις οικογενειακές, τις εργασιακές σχέσεις και τη σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον. Επιπλέον, το άτομο έχει πλέον απολέσει την αίσθηση του μέτρου αναφορικά με την αγορά υλικών αγαθών γι αυτό και αδυνατεί να συνειδητοποιήσει το βαθύτερο νόημα των ιδανικών. Δείγματα όπως η εξαντλητική εργασία για υψηλότερους μισθούς, ο ευτελισμός του ανθρώπου σε τηλεοπτικές εκπομπές μόνο και μόνο για τις υλικές απολαβές, οι χρεώσεις πλήθους χρηστών πιστωτικών καρτών εξαιτίας των αγορών τους, η διάπραξη εγκλημάτων από κάποιους με αντάλλαγμα τη προσφορά αρκετών χρημάτων πιστοποιούν την ηθική εξαχρείωση της ανθρωπότητας.

- Θα ήταν παράλειψη η υποτίμηση της σημασίας που προξενούν οι εισερχόμενες αξίες από το εξωτερικό. Ο πιθηκισμός προκαλεί διάβρωση στα ήθη/ στις αξίες κάθ χώρας και αναμφίβολα δεν είναι εύκολο να αποφευχθεί λόγω της παγκοσμιοποίησης. Ο νεοεισερχόμενος τρόπος ζωής και διασκέδασης μεταφέρει καινούργιες αρχές οΙ οποίες δε συνάδουν προς τα ιδιαίτερα πρότυπα κάθε χώρας. Αποτελούν, θα λέγαμε, ξένο σώμα στη δομή της κοινωνίας προκαλώντας ιδεολογική σύγχυση πρωτίστως στη νεολαία.

- Σοβαρή ευθύνη στην παραβίαση των ηθικών κανόνων έχουν και οι φορείς

κοινωνικοποίησης. Από τη μια η σύγχρονη οικογένεια με τη χαλαρή της δομή δε

μεταδίδει πλέον τις ανθρωπιστικές αξίες αλλά επιτείνει το πρόβλημα της κρίσης

αυτών μέσω της αδιαφορίας για την ορθή διαπαιδαγώγηση των ανήλικων παιδιών. Το ρόλο, λοιπόν, των γονέων αναλαμβάνουν τα ΜΜΕ, που καθημερινά βομβαρδίζουν τους νέους με εφήμερες αξίες οι οποίες εξαχρειώνουν τους τελευταίους. Εκτός από αυτό, εκπομπές στις οποίες «νέα είδωλα», όπως τραγουδιστές, ηθοποιοί, δημοσιογράφοι κλπ χωρίς πνευματικότητα και ηθικότητα προβάλλονται συνεχώς ενώ θα έπρεπε άτομα από το χώρο του πνεύματος να είναι οι προσκεκλημένοι. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η ανεπάρκεια του εκπαιδευτικού συστήματος. Είναι αλήθεια ότι το σχολείο δεν παράγει νέους εφοδιασμένους με ιδανικά. Ο ανταγωνισμός όσο αφορά τις επιδόσεις των παιδιών στα μαθήματα και στους εσωσχολικούς αθλητισμούς αγώνες, η μη καλλιέργεια πνευματικών αρετών όπως η ερευνητικότητα, ο γόνιμος διάλογος αλλά αντιθέτως η ανάπτυξη της στείρας αποστήθισης/ του άγονου εγκυκλοπαιδισμού συνεχίζουν να αποτελούν την πραγματικότητα του ελληνικού σχολείου. Ακόμα και η έλλειψη ενδιαφέροντος εκ μέρους των δασκάλων για την καλλιέργεια αισθητικών αξιών με διάφορους τρόπους όπως οι επισκέψεις σε εκθέσεις ζωγραφικής, σε μουσειακούς χώρους, σε θέατρα κλπ συμπληρώνει την ελλιπή λειτουργία της εκπαίδευσης.

- Στο σύνολο των παραγόντων που δημιουργούν την κρίση των αξιών εντάσσεται και το «εύθραυστο», μέχρι ενός βαθμού, σύστημα των νόμων που ισχύει. Τα γνωστά παράθυρα των νόμων, η λεγόμενη φωτογραφική διάταξη των τελευταίων επιτρέπουν τη διάπραξη τεχνασμάτων εις βάρος του κράτους, όπως η φοροκλοπή. Έτσι, η τήρηση των δημοκρατικών ρυθμίσεων εκ μέρους των πολιτών εγκαταλείπεται γεγονός που συμβάλλει στη διατήρηση της «κοινωνίας της ατασθαλίας» .

Οι συνέπειες που προκύπτουν από τη νόθευση- διάβρωση αξιών των αξιών:

Ψυχολογικός τομέας- Ηθικός:

Ο άνθρωπος υποδουλώνεται στα πάθη/ τις αδυναμίες του και χάνει την αυτοκυριαρχία του. Δεν ελπίζει σε ένα καλύτερο αύριο για αυτό και παύει να παλεύει με επιμονή και υπομονή. Η ανασφάλεια και η αγωνία τον ωθούν σε αντικοινωνικές πράξεις, όπως η διάπραξη εγκλημάτων, και σε άλλου είδους ανέντιμες δραστηριότητες, όπως ο χρηματισμός.

Πολιτικός:

Το μη υγιές πολιτικό κλίμα που διαμορφώνεται από τις πράξεις των πολιτικών και των πολιτών απειλεί τη δημοκρατία. Η υποκρισία και η αλαζονεία των εξουσιαστών γεννά την αδιαφορία του σώματος των απλών πολιτών για τα κοινά. Όμως, η απολιτικοποίηση τονώνεται και από κατάλυση του δικαίου εκ μέρους των επίσημα ασκούντων πολιτική δράση. Ειδικότερα, το ρουσφέτι, η ψηφοθηρία, η υφαρπαγή του δημοσίου χρήματος αποτελούν δυστυχώς συνήθη φαινόμενα του πολιτικού μας συστήματος. Από την πλευρά των πολιτών, η μη αφοσίωση στους νόμους αλλά αντιθέτως η επαναλαμβανόμενη παραβίαση αυτών, η ρουσφετοληψία, η ένταξη κάποιων νέων σε αναρχικές οργανώσεις, κλπ κάνουν εμφανές τον τραυματισμό του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Οικολογικός:

- Οι εμπρηστές αποτελούν ομάδες ατόμων που ανενδοίαστα καταπονούν το

περιβάλλον για την αποκόμιση προσωπικών κερδών εξυπηρετώντας παράλληλα τους  οικοπεδοφάγους. Επομένως, η επικράτηση της ωφελιμοκρατίας/ του ατομισμού αποτελεί τραγική συνέπεια των κρίσης των διαχρονικών αξιών.

- Το δέλεαρ της απόκτησης αμύθητων ποσών μέσω της οικοδόμησης τουριστικών πολυτελών θέρετρων σε καμένη γη είναι σίγουρα μεγάλο για πολλούς επιχειρηματίες. Έτσι, είναι εμφανές ότι ο υλικός ευδαιμονισμός ως κοινωνική τάση και πρακτική συμβάλλει στην ηθική σήψη των ατόμων.

Τρόποι αντιμετώπισης της κρίσης των αξιών

Τόσο το κάθε άτομο ξεχωριστά όσο και στο σύνολό τους οι αρμόδιοι για την αγωγή μιας κοινωνίας οφείλουν να προβούν στη σωστή ιεράρχηση των αξιών:

 

Ας ξεκινήσουμε με τη δράση του καθενός:

- αυτογνωσία μέσω της συνεχούς αυτοκριτικής. Αναθεώρηση των βασικών πεποιθήσεών του καθώς και αναζήτηση νέων ειδώλων και μάλιστα όχι τηλεοπτικών

- αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου μέσω διαφόρων δραστηριοτήτων, όπως: η συμμετοχή στα κοινά, η παρακολούθηση τηλεοπτικών προγραμμάτων υψηλού αισθητικού γούστου, η μελέτη λογοτεχνικών βιβλίων, το σερφάρισμα στο διαδίκτυο για λόγους έρευνας/ άντλησης πληροφοριών σε διάφορα ζητήματα κλπ

Οικογένεια:

Μετάγγιση αξιών και όχι των απαξιών της σύγχρονης εποχής που δεν ολοκληρώνουν το νέο ως προσωπικότητα. Στο βωμό των υλικών απολαύσεων, οι γονείς λησμονούν το ρόλο τους ως βασικούς παιδαγωγούς

ΜΜΕ:

- Να τεθεί μέτρο στην φθηνή διασκέδαση που προσφέρει η τηλεόραση με τις οποίες εμποδίζεται η ανάπτυξη των αισθητικών αξιών. Η προβολή υποκατάστατων τέχνης μόνο σύγχυση δημιουργεί στους τηλεθεατές

- Να ελαττωθεί η προβολή ειδήσεων που υπερτονίζουν φαινόμενα όπως η

αναξιοκρατία, η παραβίαση των νόμων, η εγκληματικότητα, η διαφθορά του

πολιτικού σώματος, η άμετρη μανία του ανθρώπου για το κέρδος,

Σχολείο:

- Το σύνολο των καθηγητών έχει χρέος να αφυπνίζει την κοινωνική, πολιτική και εθνική συνείδηση του νέου μέσα από τη καλοσχεδιασμένη διδασκαλία μαθημάτων αλλά και από άλλες εξωσχολικές δραστηριότητες

Κράτος:

(δίπλα σε ορισμένες προτάσεις δηλώνεται η αξία που χρήζει να υιοθετηθεί)

- Ολοκληρωτικό τέλος στην ανέξοδη υποσχεσιολογία των πολιτικών οι οποίοι

παραπείθουν το λαό. (φιλαλήθεια)

- Τέρμα στο λαϊκισμό μέσω του οποίου οι πολίτες υποτιμούνται ( πολιτικό

ήθος)

- Πρωτοβουλία για τη διάσωση του φυσικού περιβάλλοντος ( σεβασμός

προς το φυσικό πλούτο)

- Εξωτερική πολιτική που εξυπηρετεί την υπεράσπιση της διεθνούς ειρήνης

(ειρήνη)

- Προώθηση του πολιτισμού της κάθε χώρας που τονώνει- μέχρι συγκεκριμένων

ορίων- την εθνική υπερηφάνεια ενός λαού στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης

(φιλοπατρία, κοσμοπολιτισμός)

ΖΩΗ – ΑΞΙΕΣ – ΙΔΑΝΙΚΑ

ΟΡΙΣΜΟΙ

Η ΖΩΗ για τον άνθρωπο υπερβαίνει τη σημασία της απλής βιολογικής ύπαρξης και αποκτά και ηθικό, πνευματικό, ψυχικό και κοινωνικό περιεχόμενο.

• Η ζωή μας γεμίζει από όνειρα, στόχους, ιδανικά που προσπαθούμε σταθερά να πραγματοποιούμε μέσα από συνεχή προσπάθεια και αγώνα.
• Επιθυμούμε με την πάροδο της ηλικίας να έχουμε συνειδητοποιήσει όσο το δυνατό περισσότερο τον εσωτερικό μας κόσμο και να έχουμε καλλιεργήσει πολύπλευρα την προσωπικότητά μας, πνευματικά και ηθικά.
• Αγωνιζόμαστε για να ανταποκρινόμαστε σε όλες τις ανάγκες μας, σωματικές, πνευματικές, ψυχικές, ηθικές, κοινωνικές.
• Επιδιώκουμε την ευτυχία σε ατομικό αλλά και κοινωνικό επίπεδο, καταθέτωντας αφειδώς τον κόπο μας, εκδηλώνοντας την αλληλεγγύη μας στον συνάνθρωπο.
• Προσπαθούμε να επιλύσουμε οποιοδήποτε πρόβλημα και να υπερκεράσουμε κάθε εμπόδιο με συνέπεια, συναίσθηση ευθύνης και ορθολογιστικό πνεύμα.
• Ως έλλογα όντα θέτουμε ως ανώτατη αξία τον άνθρωπο και το σεβασμό της ζωής του ισχυροποιώντας έτσι τη θέλησή μας για να ζήσουμε ουσιαστικά, βιώνοντας σε βάθος τις πνευματικές και ψυχικές μας εμπειρίες. Επιδιώκουμε εσωτερικότητα και πνευματικότητα.
• Προσπαθούμε να προσδώσουμε ποιότητα στη ζωή μας και να αναβαθμίσουμε το βιοτικό μας επίπεδο.

ΑΞΙΕΣ είναι οι εκτιμητικοί κανόνες βάσει των οποίων κρίνουμε την ανθρώπινη συμπεριφορά (ανθρώπους, ιδέες, πράγματα, καταστάσεις) ως προς τη χρησιμότητα, τη σπουδαιότητα και τη σημασία με στόχο να δημιουργήσουμε πολιτισμικά προϊόντα και ιδέες μεγάλης σπουδαιότητας.

ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΣΕ :

• ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ Ή ΥΛΙΚΕΣ ( τροφή, ένδυση, στέγη, όλα τα υλικά αγαθά που αποσκοπούν στην κάλυψη των υλικών αναγκών – θεωρούνται κατώτερες, αλλά είναι η προϋπόθεση ανάπτυξης όλων των άλλων).
• ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΕΣ Ή ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ (ό,τι απαντά στην υπαρξιακή αγωνία του ανθρώπου, θρησκείες, θεός).
• ΗΘΙΚΕΣ Ή ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ( αγάπη, αλληλεγγύη, ανθρωπισμός, ελευθερία, δικαιοσύνη, δημοκρατία, ισότητα, τιμιότητα, συνέπεια, υπευθυνότητα, αξιοπρέπεια….).
• ΑΙΣΘΗΤΙΚΕΣ Ή ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ (ό,τι διαμορφώνεται ως αισθητικό κριτήριο για το τι είναι ωραίο και τι έχει καλλιτεχνική σημασία σε οποιαδήποτε τέχνη).
• ΛΟΓΙΚΕΣ Ή ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ( όλα τα αγαθά που έχουν δημιουργηθεί χάρη στην πνευματική ικανότητα του ανθρώπου, γνώση, λογική, παιδεία – καλλιέργεια, επιστήμη, γλώσσα).

ΙΔΑΝΙΚΑ είναι ηθικά πρότυπα, αξίες που θέτει κάποιος στον εαυτό του, στη συνείδησή του με στόχο να τα κατακτήσει. Προβάλλονται ως σκοπός ζωής, σηματοδοτώντας μια τέλεια κατάσταση προς την οποία τείνει ο άνθρωπος.

ΤΑ ΙΔΑΝΙΚΑ ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΣΕ :

• ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ, ΗΘΙΚΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΑ, ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΑ, ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΑ, ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ, ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ, ανάλογα με το περιεχόμενό τους και το χώρο στον οποίο διαμορφώνονται.
• ΑΤΟΜΙΚΑ – εφόσον αφορούν τη ζωή του ατόμου, την ανεξαρτησία του, την οικογενειακή ευτυχία, την επαγγελματική δημιουργία, ……. ή ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ – εφόσον αφορούν το σύνολο μιας κοινωνίας, δηλαδή η δημοκρατία, η δικαιοσύνη, η πολιτιστική δημιουργία, η ισότητα, η παράδοση ….. ή ΕΘΝΙΚΑ – εφόσον αφορούν την επιβίωση ενός έθνους, δηλαδή η εθνική ανεξαρτησία, η ελευθερία, η αυτάρκεια, η γλώσσα ….. ή ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΑ – εφόσον αφορούν όλο τον κόσμο, δηλαδή η ειρήνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα, το περιβάλλον……
• ΙΣΤΟΡΙΚΑ, όταν θεωρούνται ιδανικά μιας συγκεκριμένης χρονικής περιόδου (π.χ. γενναίος πολεμιστής), ή ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ, όταν επιβιώνουν σε βάθος χρόνου (π.χ. ελευθερία).

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΔΙΔΟΥΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ

• Αρμονική σχέση με το φυσικό περιβάλλον
• Ομαλές, ειλικρινείς και ουσιαστικές κοινωνικές και διαπροσωπικές σχέσεις.
• Υψηλό βιοτικό επίπεδο (πληθώρα υλικών αγαθών, κατάλληλες εργασιακές συνθήκες, ασφάλεια, περίθαλψη, παιδεία)
• Πολιτική νομιμότητα, σεβασμός και διαφύλαξη των πολιτικών δικαιωμάτων, δημοκρατικό πολίτευμα, ισότητα, ισονομία.
• Κράτος πρόνοιας, σεβασμός των ατομικών δικαιωμάτων, έμπρακτη προώθηση της κοινωνικής δικαιοσύνης και της κοινωνικής αλληλεγγύης.
• Πρόοδος επιστημών και διεύρυνση των πνευματικών ενδιαφερόντων και δραστηριοτήτων.
• Καλλιέργεια των τεχνών και πολύμορφη πολιτιστική δημιουργία.
• Ελεύθερος χρόνος, δημιουργική αξιοποίησή του και γνήσια ψυχαγωγία.

ΧΩΡΟΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΑΞΙΩΝ ΚΑΙ ΙΔΑΝΙΚΩΝ

• ΠΑΙΔΕΙΑ [από τους φορείς αλλά και από τα διανοήματα και το περιεχόμενό της εμπνέεται ο σεβασμός των ιδανικών στους περισσότερους ανθρώπους]
• ΝΕΟΙ [ιδεολόγοι, ιδεαλιστές, άδολοι, ανιδιοτελείς, δυναμικοί, πρωτοπόροι, ευαίσθητοι, προοδευτικοί από τη φύση τους]
• ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ [η πνευματική τους ενασχόληση, η ηθική τους αρτιότητα και η κοινωνική τους ευαισθησία προσανατολίζει τα ιδανικά των απλών ανθρώπων].
• ΠΟΛΙΤΙΚΗ [οι εκπρόσωποί της αγωνίζονται για την εδραίωση των σημαντικότερων κοινωνικών ιδανικών]
• ΕΠΙΣΤΗΜΗ [οι θεράποντές της αποσκοπούν στη βελτίωση της ζωής του ανθρώπου και καλλιεργούν όλα τα ανθρωπιστικά ιδεώδη]
• ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ [οι συναισθηματικοί δεσμοί που αναπτύσσονται είναι το καλύτερο υπόβαθρο για τη στήριξη ηθικών αξιών].
• ΠΑΡΑΔΟΣΗ [όσοι ζουν απλά, γνήσια και αυθεντικά υπηρετώντας τις διαχρονικές αξίες που έχουν παραλάβει από την παράδοσή τους]
• ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΟΙ [η στέρηση και οι κακουχίες κάνουν τους ανθρώπους να συνειδητοποιούν πιο εύκολα και πιο έντονα τη σημασία των πανανθρώπινων ιδανικών].

ΠΡΟΒΑΛΛΟΜΕΝΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

Τα πρότυπα που προβάλλονται περισσότερο στη σύγχρονη εποχή εξυπηρετούν οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα, με αποτέλεσμα να έχουν χάσει την αυθεντικότητα της προέλευσής τους και την αγνότητα των κινήτρων τους, υποβιβάζοντας το ρόλο τους. Τέτοια πρότυπα – είδωλα είναι :

• Ο εύπορος, ο οικονομικά φτασμένος, που ουσιαστικά είναι το θύμα του καταναλωτικού ευδαιμονισμού.
• Ο επαγγελματικά επιτυχημένος, αυτός που έχει ανέλθει στην κορυφή της εργασιακής πυραμίδας, ανεξαρτήτως τμήματος ή μέσων για την επίτευξη των σκοπών του, ο αριβίστας, ο τυπικός επαγγελματίας, ο καιροσκόπος.
• Ο διάσημος από την προβολή του στα ΜΜΕ, οποιαδήποτε και αν είναι η επαγγελματική του ιδιότητα (έως και καμία) ή το ήθος του.
• Ο τεχνοκράτης, χωρίς ανθρωπιστική παιδεία και αγωγή.
• Ο αδίστακτος, ο θρασύς και ο κυνικός, που εκφράζει τον αμοραλισμό και την έκπτωση των ηθικών αξιών.

ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΑΡΕΧΕΙ ΠΡΟΤΥΠΑ

• Φορείς κοινωνικοποίησης : οικογένεια, σχολείο, εκκλησία, αθλητισμός, ΜΜΕ κ.α.
• Διαφήμιση
• Πρόσωπα ευρείας αποδοχής (πολιτικοί, επιστήμονες, καλλιτέχνες, πνευματικοί άνθρωποι)
• Καλλιτεχνικά και πολιτιστικά προϊόντα (θέατρο, κινηματογράφος, βιβλίο, μουσική, […] τέχνες).

ΠΡΟΤΥΠΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

• Η σύγχρονη κοινωνία έχει ανάγκη από πρότυπα με γνήσια ηθικό και κοινωνικό χαρακτήρα. Τα πρότυπα χρειάζεται να είναι προσαρμοσμένα στα σύγχρονα τεχνολογικά, επιστημονικά και κοινωνικά δεδομένα και ταυτόχρονα να υπηρετούν τις διαχρονικές αξίες και τα υψηλά ιδανικά.

Η ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΥΨΗΛΩΝ ΙΔΑΝΙΚΩΝ

• Συνειδητοποίηση και νοηματοδότηση της ζωής
• Ισχυροποίηση της βούλησης, ενεργοποίηση και αγωνιστικότητα των ατόμων και προσπάθεια για βελτίωση της προσωπικότητάς τους αλλά και του κόσμου τους.
• Αυτογνωσία, αυτοκριτική, αυτοέλεγχος, αυτοσυγκράτηση
• Συναγωνισμός και άμιλλα ως προϋπόθεση κοινωνικής προόδου και πολιτιστικής εξέλιξης.
• Ηθική και πνευματική ανάταση – Εσωτερική ζωή
• Άνοδος του βιοτικού επιπέδου και της ποιότητας της ζωής
• Κοινωνική συνοχή και ομόνοια, κοινωνική αλληλεγγύη. 
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  ΠΗΓΗ
  Κουβουτσάκη Κατερίνα